18th Century Flemish Composers for the Harpsichord
| Type: | album |
|---|---|
| Formaat: | CD |
| Componist(en): | Willem de Fesch, Dieudonné De Raick, Josse Boutmy, Jean-Baptiste Loeillet de Gand, Joseph-Hector Fiocco, Matthias van den Gheyn, Pieter Joseph Van den Bosch, Ferdinand Staes, Emmanuel Durlet |
| Uitvoerder(s): | Edoardo Torbianelli |
| Label(s): | Phaedra |
| Label code: | 92056 |
| Distributeur: | Codaex |
| Releasedatum: | 03.2009 |
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
| Plaatsingsnummer: | 001915 |
| Genre(s): | 20ste eeuw, classicisme |
arr. voor piano door Emmanuel Durlet gespeeld op de Emmanuel Durlet’s grote piano Blüthner 1911
de Fesch Willem:
Sonata I in C
Sonata VIII in G 4. Moderato
Sonate XII in E major
Raick Dieudonné:
Andantino in a
Courante in C
Allegro in C
Boutmy Josse:
Suite in c
Rondo in E
Menuet in E
Gavotte in A
Loeillet Jean Baptiste
Aria in A
Le carillon du quart in A (De rammel van het kwartier - The Carillon of the Quarter)
Giga in e
Hornpipe in g
Menuet in g
Fiocco Joseph Hector:
Adagio in G
Allegro moderato in G
Andante in e
La villageoise in G (Het dorpsmeisje – The country Girl)
Rondo in G
Cantica in D
L’inconstante in g (De wispelturige - The inconstant Maiden)
L’inquiète in g (De ongeruste - The restless Maiden)
La tendresse in D (De tederheid - The Tenderness)
Gavotte in d
Gigue in d
van den Gheyn Matthias
Pastorale in G
van den Gheyn Matthias:
Suite in C
Carillon de fête! in C (Feestbeiaard! Feast Carillon!)
van den Bosch Pieter Jozef:
Sonate in G
Staes Ferdinand:
Sonatine in F
Sonatine in C
Al snel werd ik aangenaam verrast door het hele opzet van deze cd. Emmanuel Durlet, groot pedagoog en pianist (hij was 39 jaren lang pianoleraar aan het Antwerpse conservatorium), had dankzij grondig onderzoekingswerk in kerken, abdijen, kloosters en privébezit een schat aan oude partituren weten te vinden. Zijn Weense pianoleraar, Leopold Godowsky (1870-1938), had hem erop attent gemaakt dat er in de 18de eeuw vele goede Vlaamse componisten waren. Meer dan 300 composities kon hij bijeensprokkelen. Hij wilde deze zelf op het oorspronkelijke instrument ten gehore brengen maar vond nergens een convenabel bespeelbaar medium. In 1924 bouwde hij daarom zelf een klavecimbel en het beoogde resultaat verkreeg hij bij een derde poging. Nauwelijks voorstelbaar in deze beginjaren '20, dit typische barokke instrument was toen onder melomanen amper bekend. Omdat niemand over een klavecimbel beschikte en Durlet deze werken aan hen wilde doorgeven, bewerkte hij ze voor piano.
(Luc Geloen, Ambrozijn jg.27 nr. 2, 2009-2010, p. 37)
Verwante items in de databank
| Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | Durlet: een klankcaleidoscoop doorheen de tijd (07.2009) Emmanuel Durlet (02.2009) |
|---|
